خواب

افراد معمولاً پس از خوابیدن به رختخواب جابجا می شوند و حرکت می کنند. برای بسیاری از ما، زمانی که یک موقعیت راحت پیدا می کنیم و به خواب می رویم، این حرکت کند می شود. اما برای میلیون‌ها نفر از افراد مبتلا به اختلال حرکتی مرتبط با خواب، حرکات شبانه قبل یا در طول خواب افزایش می‌یابد.

حرکات غیر طبیعی می تواند استراحت کافی و با کیفیت را دشوار کند. آنها همچنین می توانند خواب را برای هرکسی که با فردی که با یکی از این اختلالات کنار می آید در تخت مشترک است چالش برانگیزتر کند. خواب تکه‌تکه یا قطع می‌تواند منجر به عواقب روز مانند خستگی و مشکل در تمرکز در مدرسه یا محل کار شود. درک این شرایط اولین قدم مفید برای یافتن تسکین است.

اختلالات حرکتی مرتبط با خواب

طبق طبقه بندی بین المللی اختلالات خواب (ICSD-3)، اختلالات حرکتی مرتبط با خواب، دسته ای از اختلالات خواب هستند که در آن حرکات تکراری با خواب تداخل می کنند.. این حرکات معمولاً ساده هستند، مانند یک تکان سریع یا تکان دادن. آن‌ها با حرکات پیچیده‌تری که در پاراسومنیا دیده می‌شود ، مانند راه رفتن در خواب و وحشت‌های شبانه تفاوت دارند.

سندرم پای بی قرار

RLS بین 7 تا 10 درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد³. افراد مبتلا به RLS احساساتی را که در پاها، بازوها و حتی گردن ایجاد می شود، ناراحت کننده، تحریک کننده یا دردناک توصیف می کنند. این وضعیت گاهی با ژنتیک، بارداری، کمبود مواد مغذی و شرایط پزشکی همراه است، اما اغلب علل دقیق RLS ناشناخته است.

علائم RLS معمولاً با حرکت دادن اندام های آسیب دیده برطرف می شود. اگرچه هیچ دارویی برای RLS شدیدتر وجود ندارد، مکمل‌های غذایی، درمان‌های پزشکی و تغییرات سبک زندگی معمولاً در کاهش علائم مؤثر هستند.

RLS فقط زمانی رخ می دهد که فرد بیدار است یا در آستانه خواب است، اما بیش از 80٪⁴ افراد مبتلا به RLS همچنین دارای یک اختلال حرکتی مرتبط با خواب هستند که در طول خواب اتفاق می افتد که به آن اختلال حرکتی دوره ای اندام می گویند.

اختلال حرکت دوره ای اندام

اختلال حرکتی دوره‌ای اندام (PLMD) شامل حرکات مکرر دست‌ها، پاها یا پاها در طول خواب است. فرد مبتلا به PLMD ممکن است هر بار 5 تا 90 ثانیه، حداقل 15 بار در ساعت، تکان بخورد یا لگد بزند. این حرکات ممکن است باعث بیدار شدن فرد شود، بنابراین اختلالات خواب یکی از عوارض رایج این اختلال حرکتی مرتبط با خواب است.

افرادی که مبتلا به PLMD تشخیص داده شده اند، تمایلی آگاهانه برای حرکت دادن اندام های خود ندارند و مانند افرادی که با RLS تشخیص داده می شوند، احساس ناراحتی نمی کنند. عدم تمایل به حرکت و ناراحتی باعث می شود بسیاری از افراد مبتلا به PLMD از علائم شبانه خود بی خبر باشند.

مطالعات نشان داده اند که حدود 2% از کودکان و 4% تا 11% از بزرگسالان به PLMD مبتلا هستند.⁵، اگرچه شیوع واقعی ناشناخته است زیرا بسیاری از افراد احتمالاً تشخیص داده نشده اند. سابقه خانوادگی RLS خطر ابتلا به PLMD را افزایش می دهد، کمبود برخی مواد مغذی و چندین نوع دارو.

درمان PLMD اغلب شبیه درمان RLS است، اگرچه آکادمی پزشکی خواب آمریکا اشاره می کند که در حال حاضر شواهد کافی برای ارائه توصیه هایی در مورد داروهای PLMD وجود ندارد.

دندان قروچه مرتبط با خواب

دندان قروچه اصطلاح پزشکی برای فک فک و دندان قروچه است. دندان قروچه مرتبط با خواب یک اختلال حرکتی مرتبط با خواب است که در آن فرد هنگام خواب دندان های خود را به هم فشار می دهد یا به هم می سایند. قدرت گاز گرفتن تا 250 پوند نیرو استفاده در هنگام دندان قروچه می تواند به مرور زمان منجر به سایش دندان، درد در دندان یا فک و سردرد شود.

آسیاب کردن اغلب در لبه‌های خواب اتفاق می‌افتد و حدود 80 درصد از قسمت‌های ساییدن زمانی رخ می‌دهد که فرد در طول خواب بیدار می‌شود. به نظر می رسد شیوع دندان قروچه مرتبط با خواب در دوران کودکی بیشترین میزان را داشته باشد و بین 6 تا 50 درصد کودکان را تحت تاثیر قرار دهد.⁸. این عارضه با افزایش سن کمتر شایع می شود و 3 تا 8 درصد از بزرگسالان را مبتلا می کند.

دندان قروچه مرتبط با خواب می تواند اولیه باشد، به این معنی که ناشی از بیماری دیگری نیست، یا ثانویه، به این معنی که ناشی از بیماری دیگری است. شرایط مرتبط با دندان قروچه مرتبط با خواب شامل داروهای روانگردان، داروهای تفریحی خاص و چندین بیماری (از جمله اختلال رفتار خواب REM ) است. اختلالات تنفسی مرتبط با خواب نیز با دندان قروچه همراه است، به طوری که دندان قروچه در شب معمولاً در افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب رخ می دهد .

در افراد سالم، دندان قروچه ناشی از خواب ممکن است نیاز به درمان نداشته باشد. اگر دندان قروچه باعث آسیب به دندان، سردرد یا تداخل در فعالیت های روزانه شود، درمان ممکن است به کاهش درد، جلوگیری از آسیب دندان و کاهش فشار دادن دندان کمک کند. نکاتی برای مقابله با دندان قروچه شامل مراقبت در منزل، ورزش های دهان، ماساژ و موارد دیگر است.

گرفتگی عضلات پا مرتبط با خواب

هر کسی که اسپاسم عضلانی یا اسب چارلی را تجربه کرده است، می‌داند که گرفتگی عضلات می‌تواند باعث درد قابل توجهی شود. هنگامی که این گرفتگی‌های پا بر خواب تأثیر می‌گذارند، ممکن است به عنوان یک اختلال حرکتی مرتبط با خواب به نام گرفتگی عضلات پا مرتبط با خواب تشخیص داده شوند .

گرفتگی عضلات پا مربوط به خواب شامل انقباضات ناگهانی و غیرارادی عضلات است که از چند ثانیه تا چند دقیقه طول می کشد. این گرفتگی‌ها می‌توانند خوابیدن را سخت کنند یا باعث شوند فرد در نیمه‌شب از خواب بیدار شود.

گرفتگی های شبانه در پاها شایع است. در واقع، تا 60 درصد از بزرگسالان گزارش می دهند که این علامت دردناک شبانه را تجربه می کنند. گرفتگی عضلات پا مرتبط با خواب ممکن است به دلیل خستگی عضلانی یا مشکلات عصبی، شرایط پزشکی زمینه‌ای، برخی داروها و فعالیت‌های معمول در طول روز ایجاد شود. فعالیت های روزانه که خطر گرفتگی عضلات پا را افزایش می دهد شامل ایستادن طولانی مدت و ورزش شدید است.

خوشبختانه، گرفتگی عضلات پا مربوط به خواب اغلب با کشش، ماساژ یا اعمال گرما بر روی عضلات آسیب دیده برطرف می شود. در کسانی که نیاز به تسکین بیشتری دارند، درمان ممکن است بر رسیدگی به شرایط پزشکی زمینه‌ای و آزمایش داروهای بالقوه مفید متمرکز شود، اگرچه داروها همیشه برای این وضعیت مؤثر نیستند.

اختلال حرکات ریتمیک مرتبط با خواب

اختلال حرکات ریتمیک مرتبط با خواب (SRMD) وضعیتی است که با حرکات تکراری و موزون مشخص می‌شود که در هنگام خواب‌آلودگی یا در هنگام خواب رخ می‌دهد. این حرکات اغلب به صورت تکان دادن بدن است که در آن فرد تمام بدن خود را حرکت می دهد، سر می زند یا سرش را غلت می دهد. افراد مبتلا به SRMD اغلب در طول این حرکات زمزمه می کنند یا صدا تولید می کنند.

حرکات موزون در طول خواب در نوزادان رایج است و تا 66 درصد از نوزادان را تحت تاثیر قرار می دهد، و همیشه به عنوان یک اختلال در نظر گرفته نمی شود. تنها در صورتی ممکن است فرد مبتلا به SRMD تشخیص داده شود که حرکات او با خواب تداخل داشته باشد، باعث اختلال در فعالیت های روزانه شود یا منجر به آسیب شود. تنها 5 درصد از کودکان در 5 سالگی به حرکات موزون در طول خواب ادامه می دهند. این وضعیت به ندرت در نوجوانان و بزرگسالان دیده می شود.

تحریک سیستم دهلیزی یا گوش داخلی ممکن است یکی از دلایل بروز RMD در برخی از نوزادان و کودکان نوپا باشد. سیستم دهلیزی بر تعادل تأثیر می گذارد. مشخص شده است که خود تحریکی این سیستم در نوزادان، کودکان نوپا و کودکان مبتلا به اوتیسم یا ناتوانی‌های ذهنی آرام‌بخش است. در واقع، RMD ممکن است یک استراتژی آرام بخش باشد که در برخی از کودکان برای مبارزه با بی خوابی استفاده می شود.

مدیریت این وضعیت اغلب توسط تجربه بالینی پزشک یا متخصص و مطالعات منتشر شده در مورد موارد فردی هدایت می شود.

سایر اختلالات حرکتی مرتبط با خواب

میوکلونوس خواب خوش خیم دوران نوزادی

میوکلونوس خواب خوش‌خیم دوران نوزادی (BSMI) با تکان‌ها یا تکان‌هایی مشخص می‌شود که در هنگام خواب‌آلودگی یا خواب‌آلودگی نوزاد رخ می‌دهد که از روز اول زندگی تا 3 سالگی شروع می‌شود .¹¹. این اختلال حرکتی نادر گاهی اوقات با شرایط دیگری مانند صرع اشتباه گرفته می شود. برخلاف شرایط جدی تر، علائم BSMI با بیدار شدن نوزاد متوقف می شود. درمان این عارضه معمولاً غیرضروری است زیرا در دو سوم نوزادان مبتلا تا 3 ماهگی برطرف می شود..

میوکلونوس پروپریوسپینال در شروع خواب

میوکلونوس پروپریوسینال در شروع خواب (PSM) یک اختلال حرکتی است که در آن فرد هنگام خواب آلودگی یا تلاش برای به خواب رفتن تکان های ناگهانی گردن و شکم را تجربه می کند.. در حالی که حرکات غیرطبیعی ممکن است باعث شود فرد در به خواب رفتن مشکل داشته باشد، اما زمانی برطرف می شود که فرد یا به خواب می رود یا به طور کامل از خواب بیدار می شود. PSM ممکن است اولیه باشد و ناشی از یک بیماری زمینه ای نباشد، یا ثانویه در نتیجه یک بیماری ستون فقرات یا عصبی باشد. درمان PSM اغلب علل زمینه‌ای این بیماری را هدف قرار می‌دهد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

خواب کافی و با کیفیت برای افراد در هر سنی مهم است. از دست دادن خواب می تواند بر افکار و احساسات ما تأثیر بگذارد و خطر ابتلا به مشکلات روحی و جسمی را در درازمدت افزایش دهد. بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات حرکتی مرتبط با خواب، خواب ناکافی و بی کیفیت را تجربه می کنند ، گاهی اوقات بدون اینکه علت علائم خود را بفهمند. به همین دلیل، برای هر کسی که نگرانی های مرتبط با خواب دارد مهم است که با پزشک یا متخصص خواب صحبت کند .